پس از تمپر شدن لیوان، استحکام آن چندین برابر بیشتر می شود. قدرت خمشی آن 3 تا 5 برابر شیشه معمولی است. استحکام ضربه آن 5 تا 10 برابر شیشه معمولی است که پایداری و ایمنی را به طور همزمان بهبود می بخشد. شیشه سکوریت به طور کلی می تواند تغییرات دمای شدید بیش از 150LC را تحمل کند و به طور قابل توجهی از ترک خوردگی حرارتی جلوگیری می کند.
استفاده از آن بی خطر است و ظرفیت تحمل بار برای بهبود طبیعت شکننده افزایش می یابد. حتی اگر شیشه سخت شده آسیب دیده باشد، قطعات کوچک بدون زوایای حاد وجود دارد که به طور قابل توجهی آسیب بدن انسان را پس از شکسته شدن تصادفی شیشه کاهش می دهد.
حرارت شیشه چگونه است؟
شیشه معمولی را به اندازه لازم برش داده و سپس تا حدود 700 درجه نزدیک به نقطه نرم شدن شیشه حرارت داده و پس از آن سریع و یکنواخت خنک می شود (معمولاً شیشه 5-6 میلی متری در دمای 700 درجه حدود 240 ثانیه گرم می شود و سپس به مدت تقریبی 150 ثانیه خنک می شود)، شیشه تا دمای مناسب گرم می شود و سپس به سرعت سرد می شود و باعث می شود سطح شیشه به شدت منقبض شود و در نتیجه تنش فشاری ایجاد شود. با این حال، لایه میانی شیشه به آرامی سرد می شود و کمی دیر جمع می شود، بنابراین تنش کششی ایجاد می شود که باعث می شود شیشه استحکام بیشتری پیدا کند.
کاوش شیشه ایمنی
معایب شیشه سکوریت چیست؟
شیشه سخت شده دیگر قابل برش و پردازش نیست. شیشه را فقط می توان قبل از تمپر کردن به شکل مورد نیاز پردازش کرد.
اگرچه استحکام شیشههای سکوریت قویتر از شیشههای معمولی است، اما در صورت تغییر قابلتوجه تفاوت دما، هنوز امکان انفجار خود به خودی (شکستن خود به خود) وجود دارد. در مقابل، شیشه معمولی امکان انفجار خود به خود را ندارد.
چرا شیشه سکوریت منفجر می شود؟
از آنجایی که مواد خام شیشه ای حاوی کریستال های سولفید نیکل است، اجتناب از فناوری ساخت موجود در جهان به طور کامل غیرممکن است. این نوع کریستال سولفید نیکل دارای دو شکل A و B است. در شرایط خاص زمانی و دمایی، فرم A به فرم B تغییر می کند و حجم فرم B 3-5 برابر حجم فرم A است.
اگرچه حجم این نوع کریستال کوچک است، اما اگر این نوع کریستال در داخل به شکل B شود، افزایش حجم بر تعادل تنش فشاری داخلی کل قطعه شیشه تأثیر می گذارد و باعث شکستن شیشه می شود. هیچ تنش فشاری در داخل یک نمونه معمولی وجود ندارد. تغییر شکل کریستال های سولفید نیکل آن این مشکلات را ایجاد نخواهد کرد. فضای کافی برای تغییر شکل آن وجود دارد.
خود کاوش شیشه ای
چگونه سرعت انفجار خود به خودی شیشه سکوریت را کاهش دهیم؟
نرخ خود انفجار شیشه سکوریت شناخته شده در صنعت 3‰-5‰ است.
کاهش ناخالصی های شیشه و بهبود خلوص از منبع تولید.
در فرآیند گرم کردن شیشه، از تجهیزات بهتری برای عملکرد استفاده کنید تا مطمئن شوید که تنش داخلی شیشه یکنواخت است، که منجر به نرخ انفجار خود به خودی کمتری میشود.
در صورت رسیدن به مقاومت مورد نیاز، مقدار تنش شیشه سکوریت را کنترل کنید. هر چه استرس کمتر باشد، میزان خود انفجاری کمتر است.
درمان گرم را انجام دهید. پس از تمپر کردن، شیشه را به مدت حدود 8 ساعت در یک کوره با دمای 300 درجه سانتیگراد قرار دهید تا عوامل محیطی شدید شبیه سازی شود تا شیشه بالقوه خودکاوش ممکن است از قبل منفجر شود، که می توان آن را به عنوان عملیات انفجار درک کرد. البته توجه داشته باشید که پس از غوطه وری داغ همچنان خطر خود انفجاری شیشه وجود دارد و میزان خود انفجاری شیشه یک در هزار است.
از شیشه های فوق سفید استفاده کنید. هنگامی که شیشه تولید می شود، ناخالصی سولفید نیکل داخل شیشه از طریق یک واکنش جابجایی شیمیایی از بین می رود. میزان خود انفجاری این لیوان پس از تمپر شدن یک در 100000 است.
اگر می خواهید ورق شیشه ای با کیفیت بالا داشته باشید، می توانید با شیشه ایمنی Hangzhou Blue-Sky تماس بگیرید، ما تجهیزات پیشرفته ای برای برآورده کردن نیازهای شما داریم. تماس با ما: [email protected]